سکوت...

وقتی توی زندگیت به یه جایی رسیدی که 

دلت نمیخواد دیگه با کسی حرف بزنی و

مدت هاست که یاد گرفتی دردت رو به کسی نگی

چون فهمیدی آدم ها قضاوتت میکنند تا اینکه باهات همدلی کنند

اون موقع هست که به خودت میگی اره!

انگار بزرگ شدم....

کم میاری گاهی...نمیتونی بفهمی کجای دلت و چرا خالیه!

فقط دلت میخواد کسی رو آزار ندی باحرفات...

رسیدن برای این نقطه برای آدمی که یه روز عاشق حرف زدن

با آدم ها بود نمیدونم چه معنی داره!

بزرگ شدن...خسته شدن...یا هرچی!

فقط باید بفهمی باید خودت با خودت مهربون باشی

خودت قوت قلب خودت باشی...