آسوده وخندان پی این رنج دویدیم!
در این ره دشوار به جز رنج ندیدیم
آنقدر به چهره همه لبخند زنانیم
انگار نه انگار فقط رنج کشیدیم!
افکار پریشان مسلح به غم یار
اندیشه ی پر رنج تورا کرد گرفتار
رنجیدی وخندیدی و پیوسته دویدی
در دام خود افتاده پی رنجش افکار
هر روز به اُمّید تحول به تلاشی
در کوشش اینی که نباشی متلاشی
حتی تو خودت هم به خودت سخت گرفتی!
تا در طلب بنده ی معبود نباشی
به قلم:صباهرزندی
برچسب : نویسنده : sabaharzandio بازدید : 18