بعد مرگش هیچ کس اشکی نریزد خواهشا
زنده را تا زنده هست یادش کنـــــــــــید
بر مزار سرد گل بـــــــــــــردن چرا؟
زنده را با شـــــــاخه گل شادش کنید!
با سکوتش گریه ها سر میدهید!
قبل از این فکری به فریادش کنید
بعد مرگش ناله ها سر میدهید
قبل از این از غصه آزادش کنید
تا نفس دارد به فریادش رسید
مرده که محتاجِ آغوشِ تو نیست!
قدر او را دیر میدانی ولـــــــی
بعد از آن وقتی که همدوشِ تونیست
خنده ولبخند و مهر و اشک را
زنده میخواهد که در گوشِ تونیست!
نه پشیمانی ندارد هیچ سود
گریه ات دیگر خطاپوشِ تو نیست!
پی نوشت: زندگی زیباست
اگر تازنده ایم همدیگر را قدر بدانیم
هرچیزی در زمان خودش دارای ارزش است
زمان که بگذرد خیلی چیزها دیگر ارزش ندارند...
به قول زنده یاد قیصر امین پور
گاهی چه زود دیر میشود!
برچسب : نویسنده : sabaharzandio بازدید : 169