بی باده شوم مستت،ای مبدأِ تسکینم
یکجرعه از عشقِ تو صد جام طلا بینم
من در غم و تنهایی غافل شده از خویشم
من بی گله از دشمن،از دوست جفا بینم
ای خالقِ روحِ من،ای یاور دیرینم
تو میشنوی من را در خلوتِ بالینم
بافکرِ وجودِ تو جانم به صفا آید
تو نورِ شبِ تاری در حالتِ غمگینم
بر خلقت زیبایت هر لحظه به تحسینم
من عشق تورا دارم در این دلِ بی کینم
مارا تو به حال خود تنها نگذار هرگز
یا رب به امید تو ،پاسخ بده آمینم
صباهرزندی
برچسب : نویسنده : sabaharzandio بازدید : 110